MUTLULUK

Mutluluk...

Ne kadar da hoş bir kelime di mi mutluluk?  Belki bir çocuğun gülümsemesindeki samimiyet belki sevdiklerinin yanında olan birinin yaşadığı duygu mutluluk.

Sahi nedir mutluluk, nasıl bir şeydir ? Hepimizin yaşamak istediği ona ulaştığımızda hiç sonu gelmesini istemediğimiz zaman.

Peki mutluluk nasıl kalıcı olur, hiç bitmese mesala... Hep o duyguyu hissederek yaşasak, var mı böyle yaşayan insanlar? Hiç hep mutlu olan birini görmedim sanırım bunun nedeni tüm duyguların biz insanlar için var olmuş olması. Bazen iyi şeyler bazen kötü şeyler bazen de hiçbir şey yaşamayız sadece huzurumuz yerinde olur.

Bir yola giriyoruz o yolda öylece sürükleniyoruz, orada mutluluğu bulduğumuzu sanıyoruz tam o sırada gözyaşlarına boğuluyoruz.

Ne kadar gülersek o kadar ağlıyoruz. Çok güldüğüm zaman korkuyorum acaba diyorum ne zaman ağlayacağım ama o ağlamaların arkasından gülücükler beni buluyor.

Mutluluk ve acı kardeş gibiler ikisi de birbirinin içinde varlığını sürdürüyor eğer birini daha çok yaşarsan diğeri gelip seni buluyor.

Öyle işte mutluluk bir var bir yok...

E peki ben neden bahsettim mutluluktan bu aralar ne hissettiğimi anlamaya çalışıyorum. Kafam karışık darma duman. 

Kaçmak her zaman daha kolay geliyor ya sonra peki...

Ya bir gün bir gülüş bir bakış kalbinde bir den canlanırsa...

Ya özlersen ya konuşmak istersen ama ona ulaşamazsan..

Korkmak mı bu öyle durup izlemek ya da kaçmak korkmak mı?

Ya aklınıza gelen bir gülüş sizi gözyaşlarına boğmaya yetiyorsa ve her şeyi konuşsanız rahatlayacak olsanız ama konuşamasanız...

Ne olacak bilmiyorum ama ne olacaksa yaşayıp göreceğiz...